Kalemler tutuk gözler dalıyor boşluklara
Yüreğimde bu ataş sözmez tüter mi uzaklara
Neden konuşmaz duvarlar hüzünle andım seni o sokaklarda
Seni diledim her gece belki döneceksin diye ben hayallere karıştığımda
Bak bu gördüğün kısacık ömür sen bilmesen de çok şey yaşadı
Acıları kardeş kederi yoldaş saçlarını yollarında ağıttı
Ruhu ölmüştü belki bedeni istemese de yaşadı
Sesizliğinde hergün ağladı gizlice haberin yoktu dudağında ağıttın
Bitmiyor birtanem kederler hasretin oldu acı
Hayallerim ağlıyor yüreğimde oldun sonu gelmeyen sancı
Bir vurdun kayboldun bir daha vur ölmez bu andı
Yıllardır bekliyorum sen gelmeyen yolcu ben de kapıları sürgülü HANCI...