Gökyüzüne defalarca bakıp dualar ettiğimi
Kaç kere ufkun karanlığına bakıp dönmeni dilediğimi
Yüzüme her rügarın çarpışında senin öptüğünü hayal edip
Boşluğu sardı kollarım seni sardığını zannedip
Taş olsa dayanır mı söyle bunca keder
Benim derdimden ağlar gökyüzü güneş açsa bin kere
Anılara uzaklara dalarım elimdeki yırtık resminle
Yalnızca küller kaldı bu aşktan savurdum gökyüzüne
Ulaşır sandım sesimi çağırdım senelerce
Gülmedim inana sensiz bir kere bile
Sana ait olan bu kalbe dokunmadı hiç kimse
Kıyamadılar bu aşka adımı koydular deli divane
Bir dağ çiçeği kopart at çağlayana
Rüzgara buseni ver ortak olsun gözyaşlarıma
Bir gün hatırlarsan eğer gelirsen bu yollara
Adımı söyle üç kere ben gelmezsem eğer RUHUM gelir sana...